۴۰ سال دوخت و دوز با کوکهای رفاقت 
روایت حسن متین راد از شاخصه ماندگاری شعر 
افتخارآفرینی بچه‌های رزمی‌کار محله شقایق با کمترین امکانات
ورزشکاران محله گلدیس و شقایق یک که در مسجد حضرت علی (ع) تمرین می‌کنند، ۵۰ مقام برتر استانی را در مسابقات کونگ‌فو و دفاع شخصی کسب کردند.
ورزشکاران محله شقایق یک و گلدیس باز هم افتخارآفرینی کردند و در مسابقات استانی هاپکیدو، پنجاه‌مقام برتر را به خود اختصاص دادند. بیشتر این ورزشکاران در طبقه فوقانی مسجد حضرت‌علی (ع) محله شقایق یک، تمرین می‌کنند و با اینکه امکانات و فضای مناسبی ندارند، چندین دوره است که در مسابقات مختلف کونگ‌فو و دفاع شخصی خوش می‌درخشند.
آنها اسفندماه گذشته از مسابقات کشوری نیز سربلند بیرون آمدند و ۹نفر اعزامی به اردوی تیم ملی داشتند.
۳۲مقام قهرمانی برای دختران
ورزشکاران مسجد حضرت علی (ع) این روز‌ها سرحال‌تر و باانگیزه‌تر از قبل هستند. آنها به تازگی از مسابقات استانی آمده و کلی مقام کسب کرده‌اند.
زهرا هنرپیشه که مربی ورزشکاران خانم است، می‌گوید: ۱۳شهریور، مسابقات استانی نیوکونگ‌فو و دفاع شخصی هاپکیدو برگزار شد که در آن ۳۵۰دختر و ۲۰۰پسر در رده‌های سنی نونهالان، نوجوانان، جوانان و بزرگ‌سالان به مبارزه پرداختند.
به گفته او در این مسابقات، هفت‌تیم از شهر‌های قوچان، نیشابور، مشهد، سبزوار، چناران و خراسان شمالی حضور داشتند که پسران مسجد حضرت‌علی (ع) مشهد در استایل مبارزه تیمی رتبه اول و دختران در همین رشته رتبه سوم را کسب کردند. هنرپیشه ادامه می‌دهد: به‌طور‌کلی در تیم اعزامی ما پسران، ۱۸مقام اول تا سوم و دختران ۳۲مقام را کسب کرده‌اند.
او می‌افزاید: بعد از کسب این نتایج خوب، ورزشکارانمان باانگیزه‌تر از همیشه در‌حال تمرین برای مسابقات کشوری هستند و امید به خدا مطمئنم که با تداوم این تمرینات در آنجا هم مثل همیشه خوش می‌درخشند.
این مربی به امکانات ناکافی و شرایط بد بعضی از این ورزشکاران اشاره می‌کند و می‌گوید: خانواده بعضی از این مقام‌آوران از نظر مالی ضعیف هستندو لازم است که حمایت شوند.
او ضمن اینکه از مسئولان درخواست پشتیبانی دارد، ادامه می‌دهد: ورزشکاران ما اصلا تجهیزات مناسبی ندارند؛ حتی چوب تمرین نداریم و بچه‌ها دسته‌های تی خانه‌هایشان را برای تمرین می‌آورند.
می‌خواهم پرچم کشورم را بالا ببرم
یسنا توپکانلو دختر ده‌ساله
این مسابقات، مقام سوم را دریافت کرده است. او می‌گوید: دوست داشتم مقام اول را کسب کنم، اما حالا که نشده باید بیشتر تمرین و تلاش کنم تا در مسابقات بعدی، نتیجه بهتری بگیرم.
می‌خواستیم از این محله برویم، اما جو این باشگاه آن‌قدر خوب است که صرف‌نظر کردیم
یسنا می‌گوید: دلم می‌خواهد آن‌قدر در این رشته پیشرفت کنم که بتوانم برای ایران مقام بیاورم و پرچم کشورم را بالا ببرم.
امیرحافظ رحمتی یازده‌سال دارد و مقام اول را کسب کرده است. او که از‌طریق دوستان مدرسه‌اش با اینجا آشنا شده، می‌گوید: مربی ما در‌کنار ورزش به ما ادب و معرفت را یاد می‌دهد و این باعث شده است که بچه‌های کلاس، ارتباط صمیمانه و خوبی با هم داشته باشند.
او نیز به کمبود امکانات اشاره می‌کند و می‌گوید: کاش لااقل امکانات بدن‌سازی داشتیم. علاوه‌براین بچه‌های تیم‌های رقیب با امکانات تمرین می‌کنند، اما ما هیچ امکاناتی نداریم و با تلاش زیاد مقام می‌آوریم.
فراتر از کسب مقام!
مریم حکیمیان که مادر امیرحافظ است، ادامه می‌دهد: امسال می‌خواستیم از این محله برویم، اما جو این باشگاه آن‌قدر خوب است و مربی‌شان دلسوزانه برایشان زحمت می‌کشد که صرف نظر کردیم و همین‌جا ماندیم.
حسن‌آقای حسینی پدر یکی دیگر از مقام‌آوران است. او ابتدا پسرش، محمدطا‌ها را برای تمرین می‌برده و کم‌کم خودش به‌عنوان نیروی کمکی در‌کنار آنها حضور داشته است.
حالا با تشویق‌های مربی پسرش، خودش وارد این عرصه شده است و دارد دوره‌های داوری را می‌گذراند. او می‌گوید: فراتر از کسب مقام، پسر من و خیلی از ورزشکاران این مسجد، خصلت‌های اخلاقی خوبی پیدا کرده‌اند که این موضوع برای ما والدین ارزشمند است.
* این گزارش چهارشنبه ۲۶ شهریورماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۳۳ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
